Bijna een jaar thuis

Lieve Allemaal,

Nog een goede week en dan is het alweer November!! We kunnen het zelf af en toe niet bijhouden zo snel gaat het allemaal. Bijna een jaar geleden dat we zijn vertrokken, het is bijna niet voor te stellen. Maar we blijven dan ook gewoon lekker doorgaan zoals we nu bezig zijn, dus dat betekent voor jullie nog meer verhalen.

Ondertussen kunnen we jullie op de hoogte brengen van het feit dat we een huis hebben gekocht. Het moet nog wel gebouwd gaan worden, dus jullie zullen nog even geduld moeten hebben hoe het er allemaal uit gaat zien. We zullen een tekening toevoegen hoe het ongeveer gaat worden. Wij zijn er erg content mee, en we verwachten er ook heel veel van. Het is een huis wat in oude koloniale stijl gebouwd gaat worden met veel veranda rondom het huis en kamers met een hoogte van 3 meter.......
We starten waarschijnlijk in April volgend jaar met bouwen, en verwachten dat het rond Oktober/November klaar zal zijn.
Alle onderzoeken voor de grond zijn ondertussen afgerond, dus nu moeten we wachten op degene die voor ons de weg en alle aanverwante zaken gaat aanleggen.

We gaan het wel helemaal op zn kiwi's aanpakken, wat betekent als ze met de bouw beginnen wij gaan verhuizen van Pukekohe naar Waipu.
We hebben een grote schuur gekocht waar we in gaan wonen totdat de bouw klaar is van ons nieuwe huis. Zo kunnen we dicht bij alles aanwezig zijn.

Helaas hebben we de cursus Boeren in Nieuw Zeeland vaarwel gezegd.Het was te gecompliceerd en te diepgaand, en daarnaast hadden we de taal ook een beetje tegen. Alles ging ineens in vaktaal , dus we zaten regelmatig met onze oren te klapperen. We hebben wel leuke weken gekend met de aankomende boeren, want het blijven een stelletje grappenmakers af en toe. Zo hadden we op een gegeven moment les in chemishe middelen die je kunt gebruiken om vee mee te behandelen als ze ziek zijn of voordat ze eventueel ziek worden. Jullie moeten je voorstellen we waren gewoon in een klaslokaal met de ramen dicht en zo'n 15 man en vrouw bij elkaar. Onze leraar nam een bus spray ter hand en liet dit rond gaan, en vertelde daar bij als je dit gaat gebruiken zorg er dan voor dat je dit niet inhaleert want het kan hallucinerend werken!!! Vooral dus niet in dat lokaal gebruiken zul je denken. Afijn onze leraar dacht daar anders over dus zegt op een gegeven moment tegen een van die boeren, "joh spuit maar ff dan weet je een beetje hoe het ruikt"....Nou dat hebben we dus geweten want iedereen die nog geen astma had, kreeg spontaan een astma aanval en dan hebben we het nog niet over de roze koeien die we allemaal rond zagen lopen, man wat een heftig spul was dat. Het leverde wel weer een komisch tafereel op, want jemig wat hebben we gelachen.

Zo vertelde ook een van de cursisten een verhaal die we jullie niet willen onthouden. Deze cursiste heeft een stuk grond met wat beesten daarop, zo ook kippen. Nu hebben we geleerd dat kippen af en toe moedergevoelens krijgen en dus de eieren willen uitbroeden, dit noemen ze "clucky". Als kippen hier last van hebben dan schijn je dat te kunnen zien en dan moet je een bepaalde methode toepassen . Deze methode gaat als volgt: Men neme de kip bij de poten, zwaai met kip en al een halve slag naar rechts en een halve slag naar links( naast het lichaam). Hierdoor raken ze dus gedesorienteerd, en hebben ze die moedergevoelens niet meer. Nou dat willen we graag geloven, want ik denk dat wij ook de wereld voor een doedelzak aan zouden zien na zulks gezwengel.
Afijn, deze cursiste had dus een vriend welke vrachtwagen chauffeur is. Niets ten nadele van vrachtwagen chauffeurs maar deze man in kwestie had niet zoveel met het boerenleven. De cursiste vertelde haar vriend dat ze een kip had die "clucky" was, en vroeg hem a.u.b de methode toe te passen, want zij had daar op dat moment geen tijd voor. Hij vertelde haar dit met alle plezier te doen, en ze hoefde zich geen zorgen te maken, want hij kon dit heus wel. Zo gezegd zo gedaan. Helaas toen zij 's avonds thuis kwam was de kip hemelen. Wat heb je gedaan ? vroeg ze aan hem. Nou zei hij ik heb hem bij de poten genomen en toen als een helikopter boven mn hoofd gezwengeld.... Jullie kunnnen wel raden waarom de kip niet meer leeft he? Misschien toch handig om een cursus te volgen.....

Het onmogelijke is gebeurd, we hebben eindelijk na 11 maanden de motor in de garage staan. Je ziet maar weer, ook in deze moet je veel geduld hebben, en vooral no worries.

We zullen weer een aantal mooie plaatjes toevoegen, want we hebben weer de mogelijkheid om erop uit te gaan gezien het mooie weer. De eerste wandelingen zijn al weer gemaakt en er zullen er nog vele volgen.

Tot horens

Petra & Ludo