Deutschland uber alles

Hallo daar zijn we weer,

Nu zullen er veel van jullie denken,wat is dat nou voor een titel?
We zullen nader op deze titel ingaan.
Zoals misschien een aantal van jullie weten heeft Peet duits bloed door haar aderen stromen. Haar Oma was van duitse komaf. Om een lang verhaal kort te maken, duitsers hebben de neiging zeker als het om eten gaat dit in veelvoud te serveren. Peet heeft dit toch min of meer georven van de duitse genen, wat meniggeen gezien de afgelopen verjaardagen zeker niet als een minpunt hebben ervaren toch?
In Peet haar familie draaide het toch altijd wel vaak om het eten, het gezellig samenzijn maar ook de hoeveelheid was altijd wel bepalend, meestal veel!!
Nu we ons meer tussen de kiwi's vervoegen komen we er toch ook wel achter dat wat betreft de uitnodigingen op het gebied van eten het er toch iets anders aan toe gaat.

Ten eerste moeten we goed nadenken waarvoor we uitgenodigd worden. Are you coming for tea? Betekent niet kom je een bakkie doen? Nee, dan kom je dus voor avondeten. Dit is een iets andere insteek dan dat wij gewend zijn. Als wij in Nederland zeggen kom je gezellig eten?, dan ga je naar iemand toe en schuif je gezellig aan en laat je je verrassen wat diegene je voorschotelt. Hier zeggen ze "bring a plate". Letterlijk vertaald " neem je bord mee", maar dan wel graag met wat erop anders dan heb je dus niks zeg maar.
En hier komt dus in ons geval het grote voordeel van Peet's duitse komaf, de hoeveelheid. We waren uitgenodigd voor een lunch, so bring a plate please. Natuurlijk no worries, dus de pompoensoep, zalmsalade en het mascarpone dessert werden ingepakt. Best veel dachten we nog ,maar bij nader inzien gelukkig maar want de gastvrouw had buiten een couscousalade niet veel variatie op het menu staan. En aangezien brood hier niet vaak in de lunchtrommel zit kun je wel verzinnen hoe leeg onze maagjes waren geweest als de "Van Dulstjes" niet voorbereid waren geweest. Met onze "plate " hebben we zeven magen kunnen vullen en iedereen vond het een geslaagde lunch, ja dat snappen wij ook wel!!! Maar dit gaat niet bij iedereen zo hoor, vorige week hebben we bij een collega van Luud gegeten en dat was erg lekker en genoeg. We zijn er nog niet achter wanneer je nou een "plate" meeneemt en wanneer niet maar dat zal per uitnodiging of per gezin wel verschillen denken we. Zitten we krap bij kas "bring a plate", zo niet kom maar lekker mee eten zoiets denken we. Maar we hebben wel weer lol gehad, en het was beide keren erg gezellig en daar gaat het om.

Ook de gewoontes in de vorm van bedanken gaat er hier iets anders aan toe. Peet had zich werkelijk een maand uit de naad gewerkt om een rapport af te krijgen, welk nodig was voor het management. Dit rapport bevatte cijfers welke belangrijk waren voor een bepaald systeem in de toekomst. Afijn , haar collega waarvoor zij dit moest bewerkstelligen vond het zo fijn dat ze dit allemaal had gedaan voor hem en vond dit toch wel een bedankje waard. Maar via via had hij vernomen dat Peet allergisch was voor chocola dus er moest iets anders worden verzonnen. Met veel bravour werd er een soort van speech gehouden hoe dankbaar hij was voor haar werk(kom kom het is part of the job dacht Peet). Uiteindelijk kreeg ze een tasje met het "kado" erin. Een zak gemengde sla!!!! Ze keek eerst even of ze niet in de maling werd genomen en of die collega het serieus bedoelde. Maar ja hij was bloed serieus en met een dankjewel van Peet's zijde verdween hij weer naar zijn eigen kantoor.Nu weet ze ook wel dat het de gedachte is die telt, maar er zit volgens ons toch wel heel veel tussen chocola en een zak sla!! Rare gewoontes die kiwi's, maar wederom weer smakelijk gelachen.

Ook Luud maakt nog eens wat mee en dit keer op de fiets. Ja hier komt de superieure rijstijl van de kiwi toch weer om de hoek kijken. Nietsvermoedend maar zeker zeer alert rijdt Luud op de fiets naar zijn werk. Komt bij een rotonde en wordt voor de rotonde ingehaald door een auto.Bestuurder geeft geen richting aan, we willen naar links of naar rechts dus gemakshalve gaan we ervan uit die gaat rechtdoor. Fout!!!! Nooit gemakshalve denken op het gebied van rijden betreffende de kiwi. Luud gaat rechtdoor en de bestuurder denkt halverwege "oh nee" toch maar linksaf. Beng!! Luud al meerijdend op de zijkant van de auto kon op tijd van zijn fiets af wippen om zo grotere schade(van zijn kant) te voorkomen.Later bleek dat de bestuurster in "gedachte" was, ja zoiets hadden we al vernomen.......
Maar we zijn nog steeds ongedeerd en begeven ons toch nog steeds op de weg, tsja we zullen wel moeten anders kom je nergens he?

Op een of andere manier beginnen de kiwi's ons te ontdekken ofzo, maar we worden nu regelmatig gevraagd of we niet op hun huis willen passen. Dit gaat vaak gepaard met het oppassen op hun dieren. En in die zin zijn we zeker niet de beroerdste dus why not? Ook wij hebben hier koninginnedag(wisten wij ook niet), alleen de koningin blijft lekker in Engeland, niks geen koekhappen of braderie alleen maar lekker vrij. Ook erg lekker zeggen wij dus waarom niet oppassen op een huis? Zo gezegd zo gedaan. Een collega van Luud ging naar Wellington en vroeg ons of we wilden oppassen op hun huis. No worries, zeker toen we het huis hadden gezien, wauw!!!
Een oud koloniaal huis uit 1890, welke ze helemaal opgeknapt hebben tot de staat waarin het zich nu bevindt. Er zit ook nog een kiwi boomgaard bij, een zwembad, een bubbelbad tja jongens je moet wat hoor het is echt afzien hier .......
De hond heet Minnie en de katten Dennis en Donna, welke doof blind en van alles en nog wat mankeerden dus totaal geen kind aan die beesten. Nee hoor ze waren heel erg lief voor ons en wij natuurlijk ook voor hun.

We gaan weer proberen ons verder te vermaken en te verrijken met de ervaringen in kiwiland, en we spreken jullie later weer.

Howdoe Peet & Luud