Veel ijs

Ha die beste kiwi lezers,

Uiteraard iedereen de beste wensen voor 2009 en heel veel goede gezondheid. Wij willen ook namens deze weg iedereen die ons kerstkaarten, smsjes en mailtjes heeft gestuurd tijdens de feestdagen ontzettend bedanken dit was erg aangenaam.

Ook hebben we alle ijsverhalen gehoord die uit Nederland kwamen, gezien de vorst die in alle hevigheid was losgebarsten de afgelopen weken. We hebben weer mooie foto's mogen ontvangen(bedankt Rene , Anne , Perry & Thea) van de ijselijke graafstroom. We hopen dat iedereen heerlijk ervan genoten heeft want de zon scheen wel lekker zo te zien. Natuurlijk is het bij ons verre van koud, het is volop zomer!!!

We zijn natuurlijk heeeeeerlijk op vakantie geweest, en we hadden prachtig weer. 2 weken lang de zon op ons bolleke en dat kwam goed uit want de tent is maar tot op zekere hoogte waterdicht. Dus we hadden geluk en we begonnen onze trip in Whangapappa Village. Dit ligt op ongeveer 5 uur rijden van Pukekohe en ligt in het Tongariro National Park.Mt Ruapehu zijn top lag nog in de sneeuw en vanaf beneden was het een prachtig gezicht. We hebben niet de berg bewandeld want we hadden niet zo veel tijd, maar een wandeling naar een waterval hebben toch maar even meegepakt.

De tijdslimiet zat hem meer in het feit dat we de ferry moesten halen in Wellington, dus dit is een goede reden om Mt Ruapehu nog eens te bezoeken maar dan langer. Het is echt een compleet wintersport gebied dus we zullen misschien in de winter eens een kijkje nemen, we zien wel wat dat betreft tijd genoeg...!!
Afijn eenmaal vanuit Wellington vertrokken, kwamen we 3 uur later aan op het zuidereiland en ja het blijft een parel hoor dat eiland. Wat een prachtige groene bergen en het water zo mooi blauw, echt paradijs.

We kwamen aan in Picton en hebben ons via de Queen Charlotte Sound laten meevoeren naar Maruha waar we de eerste nacht hebben doorgebracht.
De Queen Charlotte Sound staat bekend om zijn rust maar vooral zijn pracht met Native Bush en mooie kustlijnen en witte stranden zo hier en daar. Queen Charlotte Sound vormt samen met Kenepuru Sound en Pelorus Sound the Malborough Sounds. In 1770 zag Captain James Cook als eerste europeaan dit land en kwam vervolgens 5x terug om te relaxen. Op het uiterste puntje van Arapawa Island zag Cook de zee doorgang van de Pacific Ocean en de Tasmaanse zee. Deze doorgang daar vaart nu de ferry doorheen en wordt daarom ook Cook Strait genoemd.
Vooral kayakken en wandelen zijn de dingen die mensen hier voornamelijk doen, dus wij hebben het al wandelend bekeken , en ja jongens de foto's zeggen genoeg denken we.......

Nadat we Maruha verlaten hadden zijn we via Motueka richting Collingwood gereden.Onderweg hebben we heerlijk verse zalm gevangen bij een stel Nederlanders die een aantal jaar geleden dit hebben opgezet. Ze hebben een aantal basins waar ze zalmen kweken en een meertje waar je als toerist of voorbijganger zelf je zalmpje kunt vangen.
Ludo was een beetje achterdochtig zo van ja maar vang je dan ook wat? Nou we hebben drie dagen zalm gegeten, om maar even een voorbeeld te geven van de hoeveelheid.
Ludo zei dat ie wel eens gevist had, nou binnen drie minuten hadden we al 3 kilo zalm in de koelbox liggen. Afijn je wil toch blijven proberen en uiteindelijk hadden we 5 kilo opgevist.
Je kon het daar laten roken en filleren dus ja we hadden voorlopig geen honger.

Vandaaruit naar beneden richting Nelson Lake National Park.
En hier hebben we onze grenzen werkelijk verlegt in alle opzichten.
We wilden ook hier weer een wandelingetje maken alleen zat er een verrassingselement in. Als je geluk had dan kon je de rivier oversteken zonder al te natte voeten en dan duurde wandeling maar 7 uur, maaaaaar als je pech had ( je raadt het al) dan deed je er 10 uur over.

Ach ja we hadden toch niks anders te doen dus de stoute schoenen aangetrokken en lopen maar. Alleen we waren voor het mooie net iets te laat gestart maar dat mocht de pret niet drukken. Dus uiteindelijk na 3 uur kwamen we ongeveer bij de rivier uit. We hadden onderweg al wat mensen gesproken die de rivier de dag ervoor hadden overgestoken en toen kwam het water maar tot aan hun enkels, maar omdat het zo geregent had 'snachts was het waterpeil van de rivier gestegen en degene die de rivier die ochtend had overgestoken zat toch lekker tot aan den heupen in het water. Dus wij hebben geen risico genomen en zijn een "stukje om" gelopen want daar was een brug.
Maar het stukje om was 3 uur verder.
We hebben het gehaald(vraag niet hoe), en het was echt een overwinning. Na een uur of 7 gaat toch dat mentale spelletje gespeeld worden, zere moeie voeten, maar je kan nog niet stoppen want je moet nog 3 uur. En we moesten een beetje doorlopen anders werd het al donker en dat wil je niet hoor. Gelukkig om 8 uur 'savonds waren we er uit alleen moesten we nog een uur lopen naar de auto. En toen werden we "gered" door een auto die wij al liftend aanhielden en die man bracht ons keurig netjes naar onze toetoet.
Wat is dat dan lekker joh als je je schoenen uit kunt doen.....
Heel vreemd maar we hebben die nacht wel erg lekker geslapen. Echt een aanrader dat wel, wat een prachtige omgeving zeg!!!

Toen hebben de volgende dag Hamnner Springs aangedaan. Maar eerst moest de inwendige mens nog even gekieteld worden dus we hadden even de tijd genomen om verse bramen en frambozen te plukken. Ieder een bak in de hand en plukken maar. Heerlijk hoor!!
De weg naar Hamner Springs is zo mooi je komt gewoon ogen te kort.Soms kun je je gewoon niet voorstellen dat het bestaat!!(ook weer een aanrader voor de vakantieganger hoor). Wij vinden het echt geen probleem om dit voor degene die ooit eens een bezoekje willen brengen aan NZ te onderzoeken.

Uiteindelijk via Kaikoura en Blenheim weer in Picton beland om de ferry terug te nemen.
Hetgeen wat we wel heel erg lekker vonden was dat we niet zo hoefde te haasten om alles te zien. Als we nu geen tijd hebben dan gaan we gewoon over een tijdje weer terug om de rest te zien. Ja het heeft wel voordelen hoor om hier te wonen.

Afgelopen maandag zijn we weer aan het werk gegaan en dat viel natuurlijk weer niet mee, maar het is nog steeds heerlijk weer dus we genieten nog gewoon lekker thuis van het mooie zomer weer.

Voorlopig weer genoeg leesplezier voor jullie op "papier " gezet dus we willen het hier even bij laten.
Wij hopen dat de elfsteden koorts weer aanwakkert ter zijner tijd, want het zou wel leuk zijn als die weer een keer gereden zou kunnen worden toch?

Nou lieve lezers tot de volgende keer.

Veel liefs

Petra & Ludo